Opperst dominante Stephane Rouault verschalkt concurrentie

Met maar liefst dik vijf tienden van een seconde wist regerend kampioen Rouault pole position te bemachtigen, wat ook gelijk de toon voor de komende twee races zette. Gevolgd door Dylan Klaver, het was Stijn Handgraaf die zich daar weer drie tienden achter aansloot. Roy Jeukens mocht de sprintrace vanaf de eerste positie starten, maar werd al vrij snel gepasseerd door Bram Kuipers. Terwijl vooraan het veld weinig contact was ging het in het middenveld echter mis. Veel contact zorgde voor veel incidenten en een rommelige start voor velen. Na deze drukke start, keerde de rust relatief terug. Kans voor de koplopers in dit kampioenschap om ook de kopposities in de race terug te winnen, na de reverse-grid start. Rouault wist na zeven minuten de leiding over te nemen, ten koste van Bram Kuipers, die later ook een zware race ervaarde. Ook Stijn Handgraaf wist zich terug te knokken, hij finishte uiteindelijk op de derde plek, een paar tienden achter Roy Jeukens.

Ook tijdens de feature race had het middenveld moeite met het passeren van de eerste bocht, het leek vrijwel een replica vergeleken met race 1, Het was natuurlijk Rouault die de tweede race niet alléén goed wegkwam, Dylan Klaver wist een tijdje de GNCR Motorsport bolide te achtervolgen, maar Rouault verdween toch vrij snel uit het zicht van degene achter hem. Na een gewaagde strategie van Handgraaf, die iets anders wilde proberen om toch de tweede plek te pakken eindigde hij uiteindelijk op het laatste podiumplekje. Dylan Klaver was hem zes tienden te snel af, die op zijn beurt weer een achterstand van twaalf seconden had op de winnaar, Stephane Rouault.