Van Buren bijna kampioen

Met nog drie raceweekenden te gaan is Rudy van Buren zo goed als kampioen in de FR3.5. Beide races vertrok hij van pole en wederom schreef hij beide races op zijn naam. De meeste coureurs gingen voor de medium downforce configuration, maar een aantal koos voor de veilige optie en ging voor de high downforce.

Bij de start van race 1 liet Sven Smits zijn wagen staan op de grid waardoor Twan Capellen, Anton Rebel en Martijn Huisers in de problemen kwamen. Voor Smits was het einde oefening. Na de eerste bocht raken Bram Kuipers, William Geuze en Ferhat Cakal elkaar. Cakal komt naast de baan en verliest veel plekken. Dit gebeurt allemaal ver achter Rudy van Buren, die voor Roy de Muinck en Jan Wim Ensing de race wint.

In race 2 komt iedereen goed van zijn plek. Gortemulder schiet al snel van de baan en moet opgeven. Maurice Willems spint in ronde 7 na de eerste bocht van de baan en krijgt een aantal stop and go's toebedeeld. Willems geeft uiteindelijk op. Heuits overkomt later in de race hetzelfde, maar na één bezoek aan de pits gelooft die het wel en rijdt de race gewoon uit. Xiomar Elisabeth rijdt een solide race, maar verkijkt zich op William Geuze, die hem op een ronde zet. Voor Elisabeth is het einde wedstrijd en Geuze heeft ook schade en valt ver terug. De race wordt gewonnen door van Buren, die nog 5 punten nodig heeft om kampioen te worden. Ook hier zou de Muinck op plek 2 eindigen, maar aan het einde van de wedstrijd geven zijn remmen de geest. Dit overkomt Cakal ook. Ensing, ondanks een spin laat in de race, en de Haan completeren het podium.

In het HID-kampioenschap leidt Cakal ruim voor Schenkels en Tieman. Hier duurt het nog langer voor de kampioen bekend is.